Giota Tachtara was born in Greece, studied Political Science in Athens and Journalism in Los Angeles. She has been writing, editing and translating for the Greek editions of Marie Claire, Cosmo (Hearst-DOL Publications) and other women’s magazines since 2002.
In the summer of 2010, on the verge of turning 31, she found herself at the American Embassy in Athens in line for immigration papers as she was planning to follow her American husband to the US where he would work on a PhD in Comparative Literature at the University of Michigan in Ann Arbor.
Now, with a green card in her wallet, the fear of Midwestern winters in her eyes, and the suspicion that there are more people like her, a new wave of Greek immigrants lining up for work or study visas as we speak, she’s blogging about her new life at the border between two languages, two cultures, two continents.
*from the Modern Greek Department @ the University of Michigan.
Out of office automatic reply 
Hi, nice to meet you !
αν σου πω οτι σε θυμάμαι από τα πρώτα σου άρθρα στo Cosmo, από τότε που περιέγραφες πως σε ανακάλυψαν, θα με πιστέψεις; Τώρα διαβάζω MC γιατί μεγάλωσα αλλά χαίρομαι που υπάρχει ένας άνθρωπος που κάποτε διάβασα τα νέα του πριν πολλά χρόνια και συνεχίζω να τα μαθαίνω. φιλιά από Αθήνα.
χα! αυτό είναι συγκινητικό, σα ν’ ανακαλύπτω μια παλιά φίλη.
Τώρα γράφω κι εγώ κάπου κάπου στο MC -μεγαλώσαμε και οι δύο 😀
Κ γω από κει τη θυμάμαι…Μόνο που συνεχίζω ν διαβάζω κόσμο κι ας εχουν περάσει τόσα χρόνια…!!! Λάηκ στο ποστ σου Βίβιαν, λάηκ κ στη Γιώτα..Μα σ όλα τα άρθρα ν βρίσκω τν εαυτό μου????
Καλά κάνεις, κι εγώ το διαβάζω, είναι μια από τις guilty pleasures μου!
Όντως το blog της Βίβιαν είναι πολύ ωραίο ε; Είμαστε μια ωραία παρέα είμαστε!
Καλά, σε ώρα Αμερικής είναι τ μπλογκ???? Τόσον καιρό τ διαβάζω, τώρα τ συνειδητοποίησα..!!!!
ναι, είμαι ακριβώς 7 ώρες πίσω από εσάς. Έτσι μπορείτε να μου πείτε πώς θα πάει η μέρα που όταν ξεκινάει για μένα (στις 10πμ) είναι στα τελειώματα για εσάς (στις 5μμ). Αστείο ε;
Αχ, κι εγώ θυμάμαι το πρώτο σου άρθρο στο Cosmo όπου ακόμα “ψαρωμένη” αλλά τρελλή από χαρά, προσπαθούσες να συνειδητοποιήσεις αυτό που σου συνέβαινε, πώς εσύ, από εκεί που διάβαζες φανατικά το αγαπημένο σου περιοδικό βρέθηκες να “σε διαβάζεις” και μαζί και όλα τα Cosmo Girls της Ελλάδας! Μπορώ να πω ότι τότε ζήλεψα πολύ, όχι γιατί έχω κανένα ιδιαίτερο ταλέντο στο γράψιμο, τα δικά μου ταλέντα είναι πιο χειρονακτικά (οτιδήποτε μπορώ να δημιουργήσω με τα χέρια μου), αλλά ζήλεψα την τύχη του να συναναστρέφεσαι σε αυτό το περιβάλλον με το τόσο θετικό κλίμα. Τουλάχιστον σε’μένα θύμιζε περισσότερο Λούνα -πάρκ παρά δουλειά! χαχαχαχα
Cosmo διάβαζα από το πρώτο-πρώτο τεύχος, διαβάζω και θα συνεχίσω να διαβάζω γιατί τελικά ηλικιακά είμαστε όσο νιώθουμε, σωστά?
Εύχομαι οι μέρες σου εκεί στην ξενιτιά να είναι μαγικές και γεμάτες από όμορφες εμπειρίες! Χαίρομαι πολύ που ανακάλυψα το blog σου!
Φιλιά από Κέρκυρα
Χαχαχα, 9 χρόνια μετά, είναι ΑΚΟΜΑ λούνα παρκ και όχι δουλειά. Μερικές φορές βέβαια γίνεται και το Σπίτι του Τρόμου, αλλά αυτό είναι μέσα στην διασκέδαση του πράγματος έτσι; 😀
Χαίρομαι που συνεχίζεις να μας διαβάζεις, είναι μεγάλη ευτυχία να ξέρουμε ότι έχουμε τόσο παλιές και καλές φίλες μαζί μας σ’ αυτό το τρενάκι του λούνα παρκ.
Ρε, σ’ ευχαριστώ για τις ευχές σου. Να έρχεσαι εδώ να τα λέμε!
Θα είμαι “τακτική πελάτισσα”. Έχω κάνει ήδη subscribe και σε αποθήκευσα και στο Bloglovin’ μου (μην χάσω καμμιά οξεία)! Έχεις έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο στις αφηγήσεις σου και αυτό μου αρέσει πολύ! 🙂 Να περνάς πάντα SUPER! Φιλιά!
Φίλη μου!!!! Περαστικά στο super W. με το βιονικό αυτί, ελπίζω να μην έχεις τα αντίθετα αποτελέσματα και τώρα τα ακούει όλα γαμότη τη πατήσαμεεεεεε…. (ούπσ δε εχει λογοκρισία ε?). Χεχεχε εχθές έλαβα τη καρτα σου και χοροπήδαγα σαν τον Πέπε… άσε που να στα λέω ή μηπως να στα πώ, θα σε ψάξω απόψε
Σε φιλώώώώώώώώώώώώώώώώώώ
Hello! Εγώ πάλι σε βρήκα τυχαία εδώ, και δεν χάνω post για post σου…
Επίσης πρέπει να ομολογήσω πως διαβάζοντάς τα, πιάνω τον εαυτό μου να συμφωνεί μαζί σου κουνώντας το κεφάλι, ή να συγκινούμαι με κάποιες από τις περιγραφές σου…ενίοτε “κλέβω” και κάποιες από τις εικόνες, που μας προσφέρεις κι είναι σαν να βρίσκομαι εκεί…πειράζει????
Καλή συνέχεια & καλή επιτυχία σε ό,τι κι αν κάνεις 🙂
φυσικά και δεν πειράζει! άσε που γέλασα μόνη μου με αυτό το κουνώντας το κεφάλι γιατί το κάνω κι εγώ! χαχαχαχα! θα ήταν αστείο να είχαμε βίντεο με την συμπεριφορά μας μπροστά στο λάπτοπ όταν νομίζουμε πως δεν μας βλέπει κανείς. να τα λέμε πιο συχνά ε!
Φυσικα θα τα λεμε…
Αν θες, πέρασε μια βολτα κι απο το δικο μου “σπιτακι” : http://cortezzia.wordpress.com/
Φιλικά,
Ανναστέλλα.
παρακολουθω το blog σου εδω και καιρο.
τα post σου ειναι κατι ξεχωριστο,προσωπικο και ολα διαφορετικα μεταξυ τους-σχεδον κανενα ομοιο θεμα.
φερνεις χαρα, με επιστρεφεις στην πραγματικοτητα καμια φορα, βλεπω τη διαφορετικοτητα της Ελλαδας, ομως ετσι ειναι αυτα.εισαι καλη!και μπραβο για τη δουλεια και την αφοσιωση σου!
*προσπαθω να βρω καπως να κανω follow αλλα ακομη δεν το εχω καταφερει
καλέ σ’ ευχαριστώ, τι ωραίος τρόπος να ξεκινήσω την εβδομάδα μου με ένα τέτοιο μήνυμα!!
αν θέλεις μπορείς να βάλεις το μέιλ σου στη φόρμα δεξιά (εκεί που λέει “if you’re really really interested”) και θα σου έρχεται ειδοποίηση κάθε φορά που κάνω ποστ. Αλλιώς μπορώ να σε παίρνω τηλέφωνο να τα λέμε κιόλας :D.
χαχαχα τυφλη ειμαι παει!!
πιστευω οτι το εκανα! τηλεφωνο θα μας ερθει καπως ακριβα αλλα ΟΟΟΟΟΤΑΝ ερθω Αμερικη και ΑΑΑΑΝ εισαι ακομη εκει εναν καφε να τον πιουμε!
Καλημέρα Γιώτα!
Ομολογώ ότι δεν ήμουν φαν του cosmo , αλλά το marie claire το τιμούσα και συνεχίζω να το τιμώ! Στο επίσημο site μάς έδωσαν το blog σου και χαίρομαι πολύ που το πρόσεξα και δεν μου ξέφυγε.. Μ’αρέσει πολύ να μπαίνω κάθε τόσο και να ακούω νέα σου από κάπου αλλού όπου οι ελπίδες είναι πολύ περισσότερες από εδώ. Συνέχισε να μάς ενημερώνεις για το πώς είναι η ζωή εκεί!
Καλό σου… απόγευμα για την Αμερική μάλλον!
φιλιά πολλά! 🙂
Κι εγώ χαίρομαι που το πρόσεξες! Να μπαίνεις κάθε τόσο κι εγώ θα σου έχω όλες τις εξελίξεις, νέα και inside info για την ζωή εδώ. Καλή χρονιάαααα (θα το λέμε μέχρι τον Φεβρουάριο).
:))
πολύ καλή η δουλειά σου.
Συνέχισε στην έξυπνη γραφή :[
ευχαριστώ πολύ! Θα βάλω τα δυνατά μου! 🙂
Τελικά πολλοί είναι αυτοί που σε θυμόμαστε από το πρώτο σου κείμενο, πριν ακόμα μπεις στο team του Cosmo… Και τόσα χρόνια από εκεί που ήμασταν και οι δυο φοιτήτριες, εσύ βρέθηκες Αμερική κι εγω στην Αυστραλία…Άτιμη ξενιτιά..
Άτιμη δεν λες τίποτα –αλλά και ωραία ε; Δεν έχω πάει ποτέ στην Αυστραλία, πώς είναι η ζωή εκεί; Ναι, ξέρω χαζή ερώτηση, πώς να περιγράψεις ολόκληρη χώρα. Ας πούμε πώς θα περιέγραφες την καθημερινότητά σου με 10 επίθετα; (Να τι παθαίνεις όταν μπαίνεις στο μπλογκ της Περίεργης, σου κάνει κουίζ) 😀
Ισόγεια, υπέροχη, χαρούμενη, γεμάτη, αθλητική, πανάκριβη, διαφορετική, ήπια, ανθρώπινη. Για περισσότερες λεπτομέρειες, ρίξε μια ματιά στο μπλογκ μου, http://notaper.blogspot.com 🙂
Ωπ,ξέχασα ένα επίθετο. Δεν πειράζει, το έπιασες το νόημα και με τα 9
Σ’ ευχαριστώ!! Το blog σου είναι τέλειο, πάω για εντατικό διάβασμα.
Ευχαριστώ πολύ! Θα τα λέμε πιο συχνά τώρα που βρεθήκαμε!
Kαλημέρα κι από μένα! Είμαι η Ελίζα (κατά το ίντερνετ γαϊτανάκι) και είμαι κι εγώ μία Ελληνίδα μαμά εκτός πατρίδας! Όπως θα είδες σε ακολουθώ! Θα σε διαβάζω καινούρια μανούλα! ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΛΟΝΔΙΝΟ!